به دعوت گالری بوهایی آلمان نمایشگاه انفرادی عکس های کیارنگ علایی در شهر هانوفر برگزار می گردد.

گالری بوهایی با تخصیص فضای نمایشگاهی، سالن گردهمایی و تالار اندیشه به عنوان پایگاهی مستقل در آلمان به فعالیت در حوزه هنر و آموزش می پردازد، بخش نمایشگاهی این مجموعه همه ساله از هنرمندان ملی و بین المللی حمایت می کند، بوهایی حامی تمامی رویکردهایی است که مشمول هنر و فرهنگ می شوند. این گالری در نمایشگاه های خود به شیوه های مختلف پژوهش درباره رسانه عکاسی و مرزهای آن می پردازد و در این نمایشگاه نیز به برنامه های فرهنگی جانبی نظیر جلسات گفتگو و بحث با هنرمند خواهد پرداخت.

در این نمایشگاه که با عنوان «دور از محدوده» برپا می شود مجموعه ای از آثار علایی با محوریت مکان ها و کنش های بومی به نمایش گذاشته می شود، این مجموعه شامل شانزده عکس در طول 34 سانتیمتر تا 70 سانتیمتر است که به صورت سیاه و سفید ارائه می شوند.

کیارنگ علایی در استیتمنت این نمایشگاه نوشته است: « دور از محدوده، جایی است که هنوز در ازدحام دوران گم نشده است، جایی جدا افتاده از کل ایران که در آن سایه های موحش تراکم و تورم سازه ها و جمعیت دیده نمی شود و به این دلیل اهمیت فردی از آن سلب نشده است، انسان در آن کمتر علیه خویش دست به نابودی زده و کمتر مشمول تغییرات غیر منتظره شهرهای امروزی شده است. دور از محدوده، جایی است غیر قابل پیش بینی. گرفتار میان آفتاب سوزان و آسمان ناگهان کیپ ابر، هر نقطه از آن توامان میان زایش و مرگ در نوسان است. تمرکز من در این عکس ها دور شدن از محدوده های جغرافیایی و مرزبندی های مالوف منطقه بود تا پیوند معنادار انسان و محیط را کشف کنم و از پی آن به نمایش تعامل میان انسان، محیط و حیوان بپردازم. تلاش من در این عکس ها یافتن هویتی بود که به شکل غریبی در دورترین نقطه ها از مرکز شهر تکثر یافته بود، جایی که همه پاره های آن با هم در ارتباط و مصالحه بودند؛ یک جور مکاشفه در زیستگاهی که نشانه هایش را بی دریغ مقابل چشم های من می گذاشت.»

این نمایشگاه ساعت 19 روز جمعه 6 اکتبر 2017 افتتاح می شود و تا 15 اکتبر 2017 ادامه خواهد داشت و همه روزه میزبان بازدیدکنندگان خواهد بود.

کیارنگ علایی در زمینه این نمایشگاه گفت: « دغدغه عمومی من در عکاسی پرداختن به مساله هویت انسانی در جامعه ایرانی است، هویتی که گاهی کلیتی از فرهنگ ما را شامل می شود و زمانی به صورت انحصاری در قالب بخشی از خرده فرهنگ های عامه شکلی زیبا و منحصر به فرد را به خود می گیرد، به طور کلی هدف من در این نمایشگاه پرداختن به محیط و زندگی بومی و اصالت هایی است که اگرچه در انزوا قرار گرفته اند اما مجدانه با فراموشی می جنگند و سنت دیرینه زندگی ایرانی را به نمایش می گذارند.»