کیارنگ علایی، فیلمساز ، عکاس و مدرس عکاسی درباره «تِرِند» که ۵ مرداد در خانه هنرمندان ایران افتتاح شد به مهر گفت: در «تِرِند» ۲۱ عکاس حضور دارند كه پس از كلاس مقدماتى، به تعريف پروژه و تحليل كارها طی مدت یک سال پرداخته ايم. نمایشگاه ما در مورد مصرف گرایی است و طبیعتاً این موضوع زیرمجموعه هایی مثل تجمل گرایی، فراغت طلبی، تن آسایی، مد و ... دارد. تِرِند یک عنوان وارداتی است و در میان جوانان به همین شکل رواج دارد و معمولاً معادل آن که "گرایش" است، ذکر نمی شود. با استفاده از عنوان لاتين سعی کردم کنایه ای به وارداتی بودن آن بزنم.

وی در مورد معیارهای انتخاب عکس خوب به مهر گفت: پاسخ به این پرسش سخت است چون وقتی صحبت از داوری و معیارهای آن می شود برداشت مخاطب این است که داوری در راستای سلیقه فرد انجام می شود ولی من با این برداشت مخالف هستم و سلیقه را در داوری دخیل نمی دانم، بلکه نگاهم این است که ما با يك "زیبایی شناسی بزرگ" مواجهيم كه حقيقت اثر هنرى است، هر داوری در هر نمایشگاه و فستیوالی بنا بر فاصله خود با معیارهای زیبایی شناسی کلی، دست به داوری می زند و این مورد به دانش او و فاصله و معرفتش نسبت به آن زیبایی شناسی بستگی دارد. در مورد این نمایشگاه که آثارش متعلق به هنرجویان است قضیه تفاوت دارد؛ از یک طرف باید مراقب روحیه بچه ها باشیم تا به دلیل حذف کارهایشان تضعیف نشوند. از طرف دیگر باید مراقب بود که روح کار هنرجویى گرفته نشود چون امروز روزگاری است که همه شبیه به هم عکاسی می کنند و فضای مجازی در حال خط دادن به هنرجویان است، عکس ها انگار از روى دست هم کپی می شود و مدام از کلیشه هایی تبعیت می کند که صفحه های مختلف و پربازديد اینستاگرامی آنها را بازنشر می کنند و به همین دلیل هنرجویان هم به آن سمت گرایش پیدا می کنند، چون اين بازنشر را يك موفقيت قلمداد مى كنند. به اين ترتيب فضای عکاسی به سمتی می رود که کلیشه های متعددی برای عکاسان تعریف شده است، انگار که این کلیشه به عنوان ضامنی برای شرکت در مسابقات و نمايشگاهها است. يعنى بلافاصله يك الگو مى دهد. در نمایشگاه «ترند» اصلا نگران این موضوع نبودم که برخى از مخاطبان، سطح برخی کارها را پایین بشمرند و عملكرد مرا نقد كنند، بلکه فقط به این فکر می‌کردم که روح هنرجویی در آثار حفظ شود چون کارهای نمایشگاه، برخوردار از روح آماتوريسم است، پس قصد داشتم فضای تجربه گرایانه در کارها وجود داشته باشد نه كمال گرايى افراطى و حرفه اى گرى. آنچه مهم است كشف فردیت عكاس است و قدرت انتقال ايده |گفتگو: آزاده افضلى