شام گاه یکشنبه ۱۵ فروردین ۱۳۸۹ کار انتخاب و داوری آثار ارسالی به جشنواره سراسری عکس “جهان بدون مرز” انجام پذیرفت.
این داوری، برای من اهمیت فوقالعادهای داشت، زیرا حضور در کنار دکتر نعما محمدیان روشن و سیدکیارنگ علایی حسینی و استفاده از دریای دانش و اندیشهی این دو عزیز و کسب تجربهای ارزشمند، همچون کلاس درس و کارگاه آموزشی پرباری برایام بود.
حیفام میآید اکنون که موقعیتی فراهم گردیده است، دریافت تازهای که از این جلسه بهدست آوردم را با شما خوبان در میان نگذارم؛ برای این منظور بایستی کمی صریحتر و بیپردهتر بنویسم:
– آنچه که طی سالهای گذشته از آقای علایی پیرامون گرایشات عکاسانهاش، در اذهان شکل گرفته، تعلق و کشش وی به سبک و نگرش ویژهای در عکاسی است تا جایی که برخی – همچون خودم – آنرا به مکتب “کیارنگیسم” تعبیر میکنیم و حتی تصوری که بعضی از عکاسان دارند – البته نادرست – مبنی بر آن است که ایشان پافشاری و تمرکز غیرقابل انعطاف نسبت به این سبک و مکتب دارد.
البته در چند ماه اخیر، انتشار “نقد عکس” توسط ایشان در روزنامهی قدس (که پارهای از آنها در وبلاگشان نیز بازنشر مییابد) و پرداختن بسیار فنی، خوب و اثرگذار به ژانرها، حوزهها و نگرشهای مختلف و بعضاً بسیار متفاوت عکاسی، تا اندازهای در تعدیل این تصور نقش داشته اما همچنان، اینچنین ذهنیتی ساری و جاری است.
از حق نباید گذشت که نحوهی تدریس، اظهار نظرهای محفلی، کوریتوری و آنچه از فعالیت عکاسانه که به حوزهی شخصی ایشان مربوط میشود، میتواند بسترساز چنان تصوری باشد، لیکن ایفای نقش وی در مقام داور (که جنبهی عمومی دارد) کاملاً مغایر با آن برداشت و ذهنیت است، بهگونهای که ایشان بهراحتی و بدون تعلق خاطر، از کنار عکسهای (حتی خوب) شاگردان و یا رهروان سبک و گرایشاش میگذرد و حتی بههنگام اعطای مقام، با ژرفاندیشی و تدبیر، حوزههای گسترده و متنوع عکاسی را مد نظر قرار داده و با جامعیتی قابل توجه، آنچیزی را میگزیند که خیر و صلاح یک کل نسبی در میان جریان عکاسی است.
– در خصوص آقای دکتر روشن نیز آنچه که به عنوان برداشتی نسبتاً فراگیر مشهود است، توجه و تأکید ایشان به جنبههای تکنیکی خصوصاً تاریکخانهای (دیجیتال) عکس است، اما تجربهی داوری در کنار وی مرا با وجوه دیگری از شخصیت ارزشمند ایشان آشنا ساخت که همانا اشراف و دقتشان در جنبههای معنایی، ساختاری و معاصر عکس است، بهگونهای که تسلط توأم با متانت ایشان، وزن خوبی را به داوری میبخشد.
علیایحال آنچه در بالا آمد و ریزنکتههایی دیگر، آغاز ِ سال ِ خوبی را برایام رقم زد و انرژیای را بهمن منتقل نمود که آنرا به فال نیک میگیرم و سال پربرکتی را تفأل میزنم؛ انشاءالله.
نقل از سایت: من و عکس/ هفدهم فروردین 8شتاد و نه