وقتی به جستجو و شناخت هنرمندی که آوازه‌ای دارد می‌پردازیم اولین جستجوی ما معطوف به این پرسش است که او چه کرده است؟کارنامه‌اش چیست و چه آثاری از او موجود است؟در مورد کیارنگ علایی جواب این پرسش مقوله‌ی زمان‌بری است. چراکه این هنرمند از پرکارترین هنرمندان ماست. هنرمندی که با مدیوم‌های متفاوتی سروکار دارد و آثار متعدد و موفقی هم در عکاسی، هم فیلم‌سازی و هم در داستان‌نویسی دارد. ساخت چندین فیلم موفق و کسب عناوین در جشنواره‌های بین‌المللی، حضور متعدد و موفق بسیار در جشنواره‌های معتبر عکس و تألیف و چاپ موفق چندین داستان و همچنین ترجمه‌های مختلف و انتشارشان توسط این آرتیست حاکی از کارنامه‌ی درخشان و پربارش است که البته این کارنامه به این‌ها ختم نمی‌شود.کیارنگ علایی از تأثیرگذاران مهم بر هنر عکاسی معاصرمان است.او در نقش یک معلم پرتلاش و با عشق همواره در پرورش استعدادها و هنرجویان، تأثیرگذار ظاهرشده است. این هنرمند که همیشه از ریشه و پایه به آموزش دانشجویان هنر پرداخته است سال‌هاست که به تربیت هنرجویان عکاس و دید عکاسانه‌شان پرداخته و با برگزاری ورکشاپ های عکاسی در شهرهای مختلف همیشه به کمک بهتر شدن جایگاه عکاسی‌مان پرداخته است. به‌جرئت می‌توان گفت که او از جریان سازان هنر عکاسی‌مان محسوب می‌شود.پس از دانستن شمه‌ای از آثار و فعالیت‌های یک هنرمند مقوله‌ی دیگری که به ذهن متبادر می‌شود شخصیت و منش این هنرمند است.در مورد کیارنگ علاییِ دوست‌داشتنی باید به فروتنی همیشگی‌اش اشاره کرد که به معنای واقعی کلمه هرچه موفقیت‌ها و جایگاه هنری‌اش ارتقاء می‌یابد فروتنی‌اش بیشتر می‌شود.به این توصیف که از زبان خودش در وبلاگش در جواب به شخصی که همواره در پی تخریب او بوده است نوشته، توجه کنید:«حقیقت این است که من نه آدم مهمی هستم، و نه آدم متوهمی. درست است که غالبا بد شناخته می‌شوم، دلیلش واضح است؛من به کسی باج نمی‌دهم، اما اندکی مطالعه در احوال من، زندگی من، داروندار من، و نوع برخورد من با شغل ام – معلمی- شمارا می‌تواند به آرامش ذهنی کامل از وجود من حقیر بر روی این کره بزرگ برساند. عکاسی برای من محل ارتزاق نیست، محل تجربه است. تجربه‌ای شخصی برای کشف خودم و دنیای اطرافم. نه چیزی بیشتر نه چیزی کمتر.»فقط یک معلم دانستن خود، در حینی که عناوین و افتخارات کم نداشته باشی کم نیست و کیارنگ علایی الحق ارزش این معلمی را با فعالیتش و ارجی که به آن می‌نهد دوچندان می‌کند.او بارها عنوان کرده که استاد خطابش نکنند و خود را استاد نمی‌داند. بااین‌حال همه نیک می‌دانیم که او از بزرگان عرصه‌ی ادب و هنر سرزمین ماست.از کیارنگ علایی باید آموخت.هم هنر آموخت و هم ادب، چراکه هر دو را به کمال رسانده این معلم عزیز.و مٙخلٙص کلام اینکه از او باید -کیارنگ علایی بودن- را آموخت.